Ο κύκλος άνοιξε κάπως έτσι. Άνοιξη του 2001. Τον Σεπτέμβρη του 2000 είχαμε ζήσει μία από τις πιο μεγάλες και ισχυρές φωτιές της Ελλάδας. Χιλιάδες στρέμματα καμμένα, από το ΕΝΤΖΙ μέχρι τον Αποκλείστη. Και εκεί που σχεδιάζαμε μια διορθωτική μικρή δεντροφύτευση (με δέντρα που περίσσευαν αναξιοποίητα στον τότε Δήμαρχο Γιώργο Σιδεράκη) νέα καταστροφή μας βρήκε: 35 βαθμοί Κελσίου, 25 Μαρτίου 2001, ξηρασία και νέα τεράστια φωτιά καταστρέφει ότι είχε σωθεί από την προηγούμενη, 6 μόνο μήνες πριν.
Πάρα ταύτα τελικά την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου κάναμε την δεντροφύτευση: περίπου 150 δεντράκια, και 15-20 φίλοι από την Κύμη και τους Καλημεριάνους. Διοργανωτής ήταν ο φιλοθρησκευτικός Σύλλογος Καλημεριάνων "Η Κοίμηση της Θεοτόκου" (πρόεδρος την περίοδο εκείνη: Δ.Δ.Σουφλέρης).
Στην φωτογραφία η φύτευση του πρώτου δενδρυλίου. Ζει ακόμη, όπως και περίπου το 1/3 από τα αρχικά. Η ζέστη και η έλλειψη ποτίσματος στα πρώτα χρόνια της ζωής τους δυσκόλεψε πολύ την επιτυχία τους. Πότισμα είχε γίνει ακόμη και με μπουκάλια που κουβαλιόνταν σε σακίδιο στη πλάτη.
Λίγοι τότε, ακόμη λιγότεροι τώρα άνθρωποι για το περιβάλλον. Τα λόγια περισσεύουν, οι διαδικτυακές αναρτήσεις το ίδιο. Τα δέντρα όμως θέλουν τσάπα και ποτιστήρι, σκάψιμο και νερό. Και φυσικά ιδρώτα και την αγάπη μας, πέρα από λόγια και καλές προθέσεις.
αφιερωμένο στον ΔΚΣ και τα παιδιά των Καλημεριάνων
που συμμετείχαν στις τότε δραστηριότητες του Συλλόγου του χωριού τους